امثال۳:۱ - ۱۲. V

پسرم، تعلیم مرا از یاد مبر بلکه دل تو فرمانهای مرا نگاه دارد، زیرا بر روزها و سالهای عمرت خواهد افزود و سعادتمند خواهی شد. مگذار محبت و وفاداری هرگز ترکت کنند؛ آنها را بر گردن خود بربند و بر لوحِ دلِ خویش بنگار. آنگاه در نظر خدا و انسان التفات و نیکنامی خواهی یافت. با تمامِ دلِ خود بر خداوند توکل کن، و بر عقل خویش تکیه منما؛ در همۀ راههای خود او را در نظر داشته باش، و او طریقهایت را راست خواهد گردانید. خویشتن را حکیم مپندار؛ از خداوند بترس و از شرارت دوری کن. این برای ناف تو شفا و برای استخوانهایت مغز خواهد بود. خداوند را با دارایی خود حرمت دار و با نوبرهای همۀ محصول خویش؛ آنگاه انبارهایت به وفور نعمت پر خواهد شد و چَرخُشتهایت از شراب تازه لبریز خواهد گشت. پسرم، تأدیب خداوند را خوار مشمار، و از توبیخ او بیزاری مجو، زیرا خداوند آنان را که دوست می دارد، تأدیب می کند چنانکه پدری، فرزند خویش را که مایۀ خشنودی اوست.