خاطرات گلرخ جهانگیری از روزهای زندان

گلرخ جهانگیری، فعال جنبش زنان و خواننده ایرانی با قلمی شیوا از خاطرات نخستین روزهای بازداشتش نوشته است. توصیف دقیق جزئیات و بیان لحظه لحظه آنچه چشم ریزبین او دیده است، نثر او را دلنشین و گیرا ساخته است.

"...جوابی ندادم ولی تپش قلبم شدیدتر شده بود. از شهر گذشتیم. نمی دانستم که آخرین بار است که از آنجا می گذرم وگرنه با دقتی بیش تر نگاه می کردم. وقتی وارد جاده تهران شدیم، فهمیدم به تهران می رویم. به خانواده ام فکر کردم. دلم گرفت. ۵۶ روز بودکه خبری از آن ها نداشتم. آفتاب زمستانی تماشایی بود. کوه های کنار جاده به سرعت از جلوی چشم هایم می گذشتند. شیارهای یخ زد ه ی روی کوه ها زیر اشعه ی آفتاب مثل الماس می درخشیدند. هیچ گاه این راه را با این دقت نگاه نکرده بودم. همه چیز زیبا بود. رودخانه، درختان بی برگ و سنگ ها بوی خوب زندگی می دادند. در ماشین چند تا بیسکویت خوردم. دیگر همه چیز عالی بود. به خود گفتم: