‘خداوند شبان من است؛ محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.

جان مرا تازه می سازد، و به خاطر نام خویش،

به راه های درست هدایتم می فرماید.

حتی اگر از تاریکترین وادی نیز بگذرم،

از بدی نخواهم ترسید، زیرا تو با منی؛ عصا و چوبدستی تو قوّت قلبم می بخشند.

سفره ای برای من در برابر دیدگان دشمنانم می گسترانی!

سَرَم را به روغن تدهین می کنی و پیاله ام را لبریز می سازی.

همانا نیکویی و محبت، تمام روزهای زندگی ام در پی من خواهد بود،

و سالیان دراز در خانۀ خداوند ساکن خواهم بود.rsquo;

‮‮مزمور 32 : 1 - 6